یوگا در جهت های مختلفی پیشرفت کرده است. همانطور که در مقاله ای در
ارتباط با سبک های مختلف یوگا گفته شد این رشته شامل 8 شاخۀ اصلی میشود که
این 8 شاخه جزء 3 «خانوادۀ» عمده هستند: یوگای پویا، یوگای ریلکسیشن و یوگای روح. هاتا یوگا یا یوگای در رشتۀ جسمی، رایج ترین مکتب در غرب است.
تمام
این مکاتب «پایۀ» یکسانی دارند. ژرارد آرنود با تأکید بر علم یوگا
میگوید: "یکی از بزرگترین تفاوت ها بین رشته های ورزشی غربی و یوگا "درونی
کردن" است". در یوگا، ما «شور و هیجان بدن را بیشتر از این که از بیرون
(مثلاً توسط آینه های باشگاه) ببینیم، از درون مشاهده میکنیم. این مشاهده
باعث میشود که ما ظرفیت ها و محدودیت های خودمان را دریابیم.» دکتر مَمان
تصریح میکند: به کمک یوگا، آنچه را که برای بدن مان مضر است، میشناسیم و
بدون هیچ محدودیتی، بهترین شیوه و عادات را برای زندگی برمیگزینیم».
و
تنفس؛ در واقع تنفس عملکرد «ناخودآگاهی» است که ما میتوانیم روی آن اثر
بگذاریم؛ با این حال، در بیشتر موارد ما بد نغس میکشیم. در تمام طول جلسۀ
یوگا، ما بر مسیر عبور نفس تمرکز میکنیم؛ مهارت در تنفس به ما اجازه
میدهد که جریان انرژی در بدن مان را مهار و رام کنیم.